“Hoe maak je het best gebruik van het succesmoment?”
Je kunt successen pas vieren als ze in lijn zijn met een trend of wanneer er een duidelijke aanwijzing is voor een positief kerende trend. Voor een toevallig succes zul je weinig mensen op de been krijgen. Kijk naar het NL elftal. Tijdens (en voor) het WK 2014 één aaneengesloten reeks successen, die dan ook uitbundig gevierd werden. Door zowel de spelers als het publiek. Blijheid alom, inclusief een heuse oranjekoorts. In de aanloop naar het EK 2016 is het omgekeerd. Er werd tot op heden geen wedstrijd gewonnen, op die ene wedstrijd tegen Letland na. 6-0 maar liefst! Maar zag je blijheid op de gezichten van de spelers? Brak er al een lichte verhoging uit bij het publiek (om van koorts maar te zwijgen)? Nee. Sterker nog, na de wedstrijd bleek Arjan Robben nog steeds ontevreden. Waarom? Omdat één zwaluw nog geen zomer maakt. Was er het gevoel dat het nu wel goed ging? Misschien. Eerst de komende wedstrijden maar eens afwachten. Eerst maar eens kijken of het geen toeval was. Of dat deze tegenstander misschien wel zó zwak was, dat ieder ander team ze met dubbele cijfers had opgerold. Geen reden voor een feestje dus. Dat zal ook de bondscoach duidelijk zijn geweest.
“Moet je succes dan niet vieren? Ja natuurlijk wel! Maar laat het euforische gevoel vooral bij de spelers zelf vandaan komen.”
Bij ons in het bedrijf zie ik regelmatig de kreet “we moeten successen vieren” in de jaarplannen terugkomen. Dit lijkt mij dan ook een onjuist plan of doel op zich. Wat we wel moeten doen is de medewerkers het gevoel van vrijheid geven óm successen te vieren wanneer zíj zich daartoe geroepen voelen. Wanneer een team zich succesvol voelt en daar uiting aan wil geven, dan moet er geen barrière zijn om dat ook onmiddellijk te doen. Computers uit, jas aan, in de auto, wegwezen! Ga feest vieren! Bepaal zelf maar hoe. Ok, om het een beetje in de hand te houden kun je ergens in het Personeelshandboek een budget opnemen, zodat men financieel niet al te erg uit de band springt. Maar doe dit dan ook op die plaats, zodat dit niet de magie van het moment verstoort. Wanneer iemand eerst toestemming moet gaan vragen bij zijn leidinggevende, die het vervolgens aan zijn leidinggevende moet vragen, etc., en daarna wordt er nog even meegegeven dat het mag, maar alleen als de groep niet te groot is en het budget beperkt… tja, is er dan nog reden voor een feestje?